SPECIAL CHAPTER
THANA
ACLYSE POINT OF VIEWIt feels so surreal. I can not believe that I am now again back in his arms. The arms that I have been dying to envelop my whole being. The destination that I have been dreaming of. The feeling that his arms gave me didn't change. It is still the same arms that can send touches of warmth in me. The arms that make me feel safe and secure. And that is from my husband, my love, Cassius Braeden Hermeone.
I can't still believe that I have been working with my husband. Kung hindi pa niya hinubad ang kwintas na suot-suot ko ay hindi ko pa maalala ang lahat. Ang mga alaala ay biglang bumuhos sa utak ko at para bang movie lahat-lahat.
Remembering it makes me smile. I cannot believe that I resurrect from the dead. I cannot believe that I resurrect from the dead. Yes, I died and lived again. It is because of Br
SIMULA:Written by: StringlilyThis is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.I just want to remind you guys that I am not perfect but I'm matured enough to accept constructive critism. If you encounter some typographical error and grammatical error kindly message me in a nice way, thank you!If you're a perfectionist then this place is not for you. Because this story has so many flaws.
Kabanata1ThreatTulala ako habang naglalakad sa kahabaan ng pasilyo. Rinig ko ang mga kapwa ko estudyante na masayang nag uusap kasama ng mga kaibigan nila. Pero ang ingay nila ay hindi kayang pabalikin ako sa huwisyo. Punong puno ng katanungan ang utak ko at hindi pa rin malaman kung papaano yun sasagutin.Who is that man?Papaano sya nakapasok sa bahay?Bakit ang bilis nyang nawala?Namaligno lang ba ako?Lahat ng katanungan na yan ay kanina pa paikot ikot sa ulo ko. I can't find any possible answers to my why's and how's. Ramdam ko ang pag kirot ng ulo ko dahil siguro
Kabanata2New place"Tiyang ba't bigla biglaan naman ata?" Tanong ko sa tiyahin habang abala ito sa pagliligpit ng mga damit namin."Kasi hindi na tayo pwedeng magtagal dito thana." Sagot nito at abala pa din sa pagsilid ng mga damit namin sa hindi kalakihang bag.My forehead knotted. "Pero bakit po? Saan naman po tayo pupunta? Tsaka matagal na tayong naninirahan dito tiyang." Sabi ko at rinig ko ang tila hirap nitong pag buntong hininga."Basta sumunod ka nalang sa akin thana. Ako ang papagalitan pag magtagal pa tayo dito." what? Who?Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi nya. "Po? Sino naman po ang magagalit sayo? Yung may
Kabanata3 Meet him"Omg! Really?!" I exclaimed when tiyang announced a good news. Ibinalita nito na pinayagan na akong mag trabaho dito sa sabado at linggo, while I will be studying on weekdays.Masaya ko itong niyakap kaya rinig ko ang mahina nitong pagtawa."Oo hija. Kaya magbihis ka na dyan at maglilinis tayo." Ani nito kaya mabilis akong kumalas ng yakap at patakbong pumasok ng banyo. Narinig ko pa ang pagtawa ni tiyang sa labas na dahilan ng pag ngiti ko.Agad kong sinuot ang uniporme nilang pinaghalo ang kulay itim at pula. Pagkatapos ay napatingin ako sa repleksyon ko sa salamin at agad napangiti. My eyes sparkled because of so much happiness. My green eyes twinkled as I slowly covered my other eye with my palm. Mas lalong lumapad ang ngiti ko ng maalala kung gaano kaparehas ang kulay ng mga mata namin ng aking ina.Hindi
Kabanata4VantraUniversityKanina pa ako pabaling baling sa kinahihigaan ko. Anong oras na at hindi pa rin ako makatulog. Hindi pa rin kasi mawala-wala sa isip ko ang kahihiyang ginawa ko kanina. Mabuti na lamang at hindi napansin ni tiyang ang sobrang pula kong pisngi.I bit my lower lip. Ano ba kasi ang pumasok sa kukute ko at ginawa ko yun? Yan tuloy huli ako sa akto. Masyado na ba akong hayok sa isang lalaki? Well, is it my fault to be attracted to his lips?I sighed before I jumbled my hair. Sa sobrang inis ko ay sinabunutan ko ang sariling buhok.The more I closed my eyes, the scene earlier would flash like a freaking movie. And I just can't help but blush. Oh gosh! How can I sleep when all I think was that freaking embarrassing scene.Bumaling ako sa kanan ko kung saan kaharap ko ang bintana.The curtain is slightly open due to t
Kabanata5Be friendFinally!Sa kinahaba haba ng oras na ginugol ko ay nakita ko na rin ang classroom ko. Alam kong masyado na akong late para sa unang subject pero wala akong magagawa. Kung hindi ba naman kasi ako tinalikuran ng lalaking pinagtanungan ko ay baka nahanap ko ng mas maaga ang room ko.Bumuga ako ng hangin at ang bangs ko ay agad na nilipad. Ngumuso ako bago tinignan ang nakasulat sa may taas.I smiled.V-35Agad akong kumatok at nag hintay ng ilang segundo bago bumungad sa akin ang mukha ng isang babaeng nasa mid's 40 at taas kilay itong nakatingin sa akin. Bigla namang binundol ng kaba ang dibdib ko habang nakatingin sa kilay nitong sobra kung makataas.Kinagat ko ang ibabang labi bago lumunok. Masyadong nakakaintimida ang aura ng babaeng nasa harap ko. At kung hindi ako nag kakamali ay isa itong professor basi sa tindig a
Kabanata6Possessive"Ah so yung tiyang mo nalang ang kasama mo sa buhay?"Tumango ako sa kanya bago sinubo ang fries. Kasalukuyan kami ngayong nasa canteen at kumakain. Pagkatapos kanina ng pag uusap namin ay bumalik naman agad ako sa classroom. At pagkatapos ng klase ay agad nya nalang akong hinila papuntang canteen.Nilibot ko ang paningin sa buong canteen at muli ay namangha ako. Pagkatapos malaman kung anong klaseng nilalang ang mga kasama ko ay nakakapagtaka kung bakit hindi ako tinubuan ng takot. Sa una ay nagulat ako pero pagkaraan ay ni hindi ko makapa ang takot sa puso ko. What does that mean? Bakit ganito ang nararamdaman ko? Why do I feel secured around them?This is really a first time. Diba dapat ay makaramdam ako ng kaba dahil ang mga nasa paligid ko ay hindi basta bastang mga nilalang.They can kill me in just a snap of a finger. My safety is not secured when I am surrounde
Kabanata7Her past lover Napabalikwas ako ng higa ng maalala ang nangyari kanina. Ala dos na ng madaling araw pero heto pa rin ako at dilat na dilat. Hindi ako tinubuan ng antok dahil sa kakaisip ng nangyari kanina sa gubat. Why is he there? Bakit niya ako tinatawag ng ganoon? At bakit ganoon na lamang sabihin ng Kaibigan ni Amabella ang lahat ng iyon sa akin? Did I do something wrong? I was just running--- I was stunned. Could it be? Alam niya kaya ang totoo? Paano? May kakayahan ba siyang makita ang lahat? O baka alam niya lang talaga na nagsisinungaling ako? I sighed. Paano nga kung alam niya? Hindi naman siguro niya alam na may lalaki akong nakita sa kagubatan. Sure, he knew that I was lying but he didn't really know everything. I pursed my lips before looking outside the window. Pagkatapos ay napatingin ako kay tiyang na himbing na himbing na sa pagtulog. Napabuntong hining