Until the Last String of my Heart
16
Share:
Report
How long will you wait for the person you loved? Alva was a smart, positive, and a yes-girl Business Administration student. She was always there for someone, it doesn't matter if it was a friend or a colleague. She always secured that no one was left behind, that there was someone, who can hear them out. Joaquin, his bestfriend, was an Engineering student. He always have Alva's back, a friend that always stays through ups and downs. Little did he know, Alva was hiding something, it was her promise to herself when they were in highschool. How long will Alva hide it? How many days, months, and years will passed for her to tell him the truth?
View MoreLatest chapter
Until the Last String of my Heart 12
[Chapter 12] tw: death I opened my eyes, I feel heavy this time. Hindi ko maiangat ang ulo ko, at mahapdi rin ang mukha ko. Hindi ko na rin maiangat ang kaliwang kamay ko dahil sa pagkamanhid. I saw the stars shining in the dark sky. My eyesight becomes blurry, the colors of red and blue is alternating, reflecting in the sky, I raise my head and tears started to form when I saw my one and only treasure. Nakadagan kay Lia ang pinto ng kotse, at talagang nayupi ito, para lang maipit ang kaliwa kong paa at ang kamay kong nakayakap sa kaniya, I saw blood stains in my dress, nagkalat din ang mga bubog sa paligid. Wala akong nagawa kundi maiyak na lang dahil sa sinapit ng kapatid ko. Her head is already bleeding, dahil ang taas na part ng pinto at parang nakadikit na sa kaniya. I cried harder when I realize, that she wouldn’t survive her injuries, but I pray to God silently for her to recover, she’s too young, she
Until the Last String of my Heart 11
[Chapter 11]4 years later..."Good morning, Alva!" Irene screamed when she saw me walking towards her direction."Shh! Baka mapagalitan tayo!" ani ko sa kaniya sabay tawa ng marahan."Dedma 'yang mga 'yan! Palibhasa wala silang kaibigan!" bwelta pa niya sabay tawa ng malakas, kaya pinagtitinginan kami ng ibang tao.Wala akong ginawa kundi tumawa na lang dahil hindi ko talaga siya mapipigilan. Hinaplos ko ang buhok ko at kahit walang salamin, ay patuloy ko pa rin itong inaayos. Inilalagay ko ang mga nahulog na hibla ng buhok sa likod ng tainga."Girl, maganda ka
Until the Last String of my Heart 10
[Chapter 10]The day of the concert came, I was wearing a simple oversize t-shirt, a pair of maong pants ang white rubber shoes. May kahabaan na rin ang buhok ko kaya maayos kong naitali iyon.I put some light make-up, alam kong pagpapawisan ako roon dahil sa dami ng tao at mainit na rin. Joaquin said that the concert will start at 9:00 p.m. and it is already 8:00. Tumingin ako ulit sa salamin at nakita ko namang maayos ang itsura ko. I even wear the necklace Joaquin gave me. Ngumiti pa ako sa salamin, saka kinuha ang bag ko.Me:where r you?Halos wala pang limang minuto ay biglang tumunog ang cellphone ko.Love:In
Until the Last String of my Heart 09
[Chapter 9]"'Wag na 'wag mo ng ulitin 'yon ha!" suway ko sa kaniya ng itigil niya ang sasakyan sa tapat ng gate ng bahay namin."Did I do anything wrong?" patay-malisya niyang sagot sa akin, narinig ko pa siyang natawa."Yes! Paano kung may nakakita sa'tin? Mapapatawan pa tayo ng violation e'!" pagmamaktol ko pa habang hawak ko ang bag ko.I heard him laughed this time, biglang nanlambot ang puso kong nagagalit kanina. Oh my gosh, Alora.Ganito ka ba karupok kay Joaquin? Hindi ito tama!"'W-wag ka ngang t-tumawa! Hindi kaya nakakatuwa 'yon!" ani ko sa kaniya at hinampas siya sa braso ng marahan.
Until the Last String of my Heart 08
[Chapter 8]"Should I go to Harison's house?" I ask Joaquin, he nodded."Yes, he's your friend, kailangan mo rin siyang kamustahin. Maybe, he need some person to talk to, lalo na't narinig mo naman yung sinabi ni Asher 'di ba? Naging matamlayin siya. He do have a problem." sabi sa akin ni Joaquin, papalabas na kami ng campus at ihahatid niya ako kina Harison.I just nodded, napahawak ako ng mahigpit sa bag ko, I should settle some things with him.On the road, ang iniisip ko lang ay kung ano ang sasabihin ko kay Harison, binabagabag ako ng konsensya ko dahil sa sinabi ko sa kaniya, at dahil sa hindi pagsunod niya. We were silent along the road, hina
Until the Last String of my Heart 07
Chapter 7"Congratulations po!" sigaw ng karamihan sa Villa Mariposa, ng mapatingin ako sa mga tao ay hindi ko maiwasang hindi mamula sa hiya.Niyakap ako ni Joaquin, at nakita ko ang totoong ngiti sa mga labi niya, nagpasalamat siya sa ibang taong pumapalakpak sa amin ngayon."Nakakahiya..." bulong ko sa kaniya. Pinapahid ko pa rin ang mga luhang tumulo galing sa mga mata ko."It's not embarassing love, they are happy for us, smile," he said, and caress my cheeks. "I love you, Alva." he smiled at me.Napatawa ako ng marahan ng sabihin niya iyon, niyakap ko pa siya ng mahigpit, naririnig ko pa rin ang palakpakan ng mga tao na nakapalibot sa amin, I
Until the Last String of my Heart 06
[Chapter 6] "Pick it up..." I whispered to myself. Nakahiga lang ako sa higaan, iniisip ko pa rin ang ginawa ko kanina sa kaniya. Hindi ko lubos maisip na nagawa ko siyang sigawan. And there it goes, ayaw niyang sagutin ang mga tawag ko sa kaniya. I can't help myself thinking about him, alam ko sa sarili ko na talagang galit siya sa akin. Storms of thoughts forming already inside my mind, hindi ko rin mapigilan ang hindi pag-iyak, dahil ako mismo ay nasasaktan para sa kaniya. I should think before then, sana inisip ko ang mga ginawa ko kanina at hindi ako nagpadala sa galit ko. "I'm s-sorry..." I said, I cried silently, while holding my phone, nagbabakasakaling tawagan niya ako pabalik para makausap. Hindi ko na namalayan, na nakatulog na lang ako dahil sa kakaiyak. I woke up because of the alarm, medyo may kasakitan din ang mata ko, siguro ay dahil sa kakaiya
Until the Last String of my Heart 05
Chapter 5"I-ikaw?" we both exclaimed."O-oh, you both already know each other..." Mommy said in a low voice."Umm, not much, nakabanggaan ko lang siya sa To the Max, noong mga time na may laro sa school." paliwanag ko, at inayos ang salamin ko."I can't believe this, what a small world." he said in a low voice and even displayed a smirk."Ma'am, Sir, nakahanda na po ang lamesa," saad ni Manang Kristy at kinuha ang mga plato sa lalaki. "Pwede na po kayong maupo."Pumunta na kami sa dining room, katapat ko si Mommy, habang katabi naman niya ang lalaki, at katabi ko naman si Lia na kanina pa nakangiti.
Until the Last String of my Heart 04
[Chapter 4]"Thank you." I said, saka kinuha ang isang pack ng tissue."Oh, eto." sabi pa ni Asher sabay abot sa akin ang isang strawberry milk.Suminga muna ako saka kinuha sa kaniya ang inumin, hindi ko mapigilang hindi mapasinghot dahil kanina pa ako umiiyak. Magang-maga na rin siguro ang mata ko, nakakahiya para kay Asher.Nakaupo lang kami sa isang bench na nasa ilalim ng puno ng Narra, kakaunti lang ang estudyante rito dahil busy kakanood ng ibang laro sa iba't-ibang parte ng school. Balita ko rin ay nanalo sila Joaquin, hindi na naglaro si Asher dahil sabi niya ay sasamahan niya raw ako."Alva, tumahan ka na, wala ka ng tubig sa kat
Interesting books of the same period
