NAKATULALA lang ako sa harap ng tasa ng kape habang nakataas ang ang isang paa ko sa upuan."Hoy anong arte mo? Malamig na yang kape mo."Kumurap ako at binaling ang tingin kay Abbi, nakasuot na siya ng uniform niya at inaayos na lang ang name tag."Ayos na yung schedules mo. Naka set na ang alarm mamayang alas tres para sa meeting mo sa biology class at nasa bag mo na rin ang mga ginawa mong reports about classifications of medicines.""Thanks. By the way, diba dapat kahapon pa darating yung dress na binili ko para sa party on Friday?""Oo bakit hindi ba dumating?""No I haven't received any package from them. You know what pumunta ka na lang sa boutique baka nakalimutan na naman ni Monic."Tumango ako at humigop ng kape."Sige mamaya.""Hope come on! Stop thinking about anything you're just making yourself crazy. Geez, I can't believe that having feelings to someone can actually cause a gawk. The stro

"You look beautiful Hope, as always."I tilted my head and look at my reflection on the mirror. I'm wearing a white dress that perfectly hug onto my body. My hair's on a bun.Abbigail is wearing a silver dress."Bakit pakiramdam ko ngayon na lang ako makaka pag suot ng ganito kagandang damit?" Wala sa sariling sabi ko."Ano ka ba! Don't say that kinakabahan ka lang kaya ka nag iisip ng ganiyan. You can always wear beautiful dresses anytime you want just tell me okay?"Ngumiti ako at tumango."Salamat Abbi, sa lahat lahat."She winked at me."Small thing, let's take a picture."Yumakap siya sa akin at itinapat ang camera, we took not just one photo and laugh at each other's faces before we heard a doorbell.Nag ka-tinginan kaming dalawa at hinawakan niya ang kamay ko. Kanina pa talaga ako kinakabahan na makita si Gideon, feeling ko masusuka ako sa sobrang kaba."Don't worry okay? Everything will be good just be yourself."I let out

IPINASOK ako sa loob ng selda ng mga police na humuli sa akin. And it's so out of the place to see me inside this cell with this kind of outfit."Please! Hindi ko talaga kinuha ang kwintas maniwala naman kayo!" Pumadyak padyak na ako at hinampas ang bakal na rehas, walang pakialam kung masaktan ko ang sarili ko dahil sa ginagawa ko basta ang kailangan ko lang ay makalabas dito at maka punta sa ospital."Pasensiya ka na miss, ginagawa lang namin ang trabaho namin.""Pero hindi talaga ako ang nag nakaw, please y-yung Nanay at kapatid ko nag aagaw buhay sa ospital.""Hindi sila makikinig sa'yo, mapapagod ka lang sa kasisigaw diyan bata." Nilingon ko ang isang babae na katulad ko ay naka kulong din.Umiling ako at humarap ulit sa rehas at desperadong nakiusap."Kahit na naka posas ako, samahan niyo na lang ako papayag ako kahit na hindi niyo tanggalin ang posas nag.. nagmamaka awa na ako sa inyo."Pinahid ko ang mga luha ko gamit ang likod ng palad

Kung alam ko lang na iyon na ang huli niyang luto na matitikman ko sana pinilit ko na lang na kumain.Kung sana pinakinggan ko na lang siya na manatili ako ng isang linggo at hindi na pumasok baka kasama nila akong pumunta kila Bingo at hindi na kinailangang lumabas ni Seb at Bico.Kung hindi ko ipinilit ang sayang na oras sa pag ta-trabaho siguro buhay pa siya ngayon."Grace? Kukunin na nila si Auntie para maihanda sa burol halika na Grace."Malumanay at punong puno ng pag iingat na sabi ni Bingo bago hawakan ang likod ko.Natigil na ako sa pagwawala pero nanatili akong naka yakap sa katawan ni Nanay."Halika na Grace para maka pag pahinga na ng maayos si Auntie."Pahinga?Hindi naman kita pinagod Nay ah sabi ko sa'yo pag pahinga ka palagi pero bakit naman walang gisingan na pahinga ang ginawa mo?Ni hindi ko na magawang isatinig pa ang mga iyon dahil sa sakit ng lalamunan ko.Humigpit ang yakap ko sa kaniya at hinalikan siya sa noo ng l

I wish I didn't wake up. Because I'm fine in the comfort of the darkness and unconsciousness. But I woke up to feel another undying pain.Because on the second day of my mother's burial, my sister died.I feel like I'm totally drained mentally and emotionally. The argute sound of the machine connected to my sister's pulse is keep on playing inside my head as if it's like a terrifying music without an ending. And the flat green line on the monitor is the worst line I could ever seen in my entire life.I'm now sitting at the edge of the hospital room while looking to the dead body of my sister. On the other corner is my best friend, mourning for the lost of his brother too.On the cold morning of August 24 Sebiala Hope and Brian Con, died.My sister's time of death is 4:30While Bico's time of death is 4:35Tumayo ako at lumabas ng kwarto saka dere-deretsong naglakad papasok sa chapel ng ospital.Nanginginig ang mga tuhod ko habang naglalakad palap