Kabanata 1160

“Sandali!” Tinulak ng maliit na kamay ni Lina ang matibay na dibdib ni Zuko. Kumurap ang mga mata niya nang mahina siyang nagsalita. “Hindi ba kilala ang Kamahalan sa pagiging mabuti sa mga bisita niya? Hindi ko maintindihan kung bakit niya tayo binigyan ng ganito kaliit na kwarto. At saka, napakalaki ng palasyo—”

“Sabi ng Kamahalan na ito na lang ang kwarto!” seryosong sagot ni Zuko. “Lina, hindi magandang guluhin ang Kamahalan nang dahil sa ganito kaliit na bagay…”

Bahagya siyang umubo at ngumiti. “Pagtiyagaan na natin to ngayong gabi, okay?”

“Pero…” Bago pa nagsalita ulit si Lina, sinara ang labi niya ng masigasig na halik ni Zuko.

Ang tagal na simula nang nahalikan niya siya nang ganito…

Niyakap siya nang mahigpit ni Zuko. Kuntento siya na para bang nasa kanya ang buong mundo. Dahan-dahang naglakad ang kamay niya sa maliit na likod niya, huminto sa malambot na batok niya nang para bang hinahaplos ang leeg ng isang kuting. Dahan-dahang nagkaroon ng sariling pag-iisip ang kabil