Third Person's Point of View"Anak mo sir?"Agarang nabalik sa reyalidad si Taylor nang marinig na magsalita ang ginang sa tabi niya. Nginitian niya ito at saka sinagot."Hindi. Just the daughter of my neighbor, Ma'am," magalang na sagot ni Taylor na siyang ikinawala ng ngiti ng ginang at napakunot-noong napapatingin sa gawi ng bata."But she seems to be your daughter based on the looks," nasabi nalang ng ginang sa sarili nito.Nang makaalis ang ginang ay napapatingin si Taylor sa bata na siya namang nakatingala na sa kanya. Mas lalo lang lumalakas ang kutob niya nang sumalubong sa kanya ang mukha ng bata. Naghihinala na siya pero hindi niya iyon binigyang-pansin kasi baka hindi niya naman kilala ang ina ng bata kaya baka mapahiya lang din siya.Napapabuntong-hininga si Taylor at saka yumuko para makapantay si Kristen."Sa'n mo pa gustong pumunta?" pagtatanong niya sa bata na siyang ikinaliwanag ng mukha nito.Hinawakan siya ni Kristen sa kamay at saka hinila sa may mga stuffed toys.
Third Person's Point of ViewNapapangiti si Taylor nang makita ang ginawang paglalaro ni Kristen sa cheese ng pizza. Nasa loob na sila ng Greenwich at kung kanina ay hindi siya nito pinapansin, ngayon ay busy naman ito sa paglalaro sa pizza."You like pizza?" kapagkuwan ay pagtatanong ni Taylor kay Kristen na siyang ikinatingin nito sa gawi niya."Nope. I like cheese," tugon ni Kristen na siyang ikinataas ng sulok ng labi ni Taylor."Kaya pinaglalaruan mo?" nakangising wika ni Taylor sa bata na siyang ikinangiti lang nito.Hinayaan ni Taylor na maglaro si Kristen sa cheeze ng pizza. At dahil napapansin niya na hindi ito kumakain ay nagsalok siya ng kanin at siya na ang nagpakain sa bata.Bahagyang nagulat si Kristen nang makita ang pagsubo ng pagkain ni Taylor sa kanya, bagay na siyang ikinatigil niya."Eat this. Naglalaro ka lang diyan sa cheese. Baka mapagalitan ako ng mama mo kapag nalaman na pinabayaan kita rito," wika pa ni Taylor na siyang ikinakurap-kurap ni Kristen.Pangarap n
Third Person's Point of View"Kanina ka pa gising? Nakatulog ka sa biyahe kaya hindi na kita ginising pa. Mukhang napagod ka sa lakad natin na ikaw lang din naman ang nagyaya," wika pa ni Taylor na siyang mahinang ikinahagikhik ni Kristen."Wait, where's my stuff toy?" kapagkuwan ay pagtatanong ni Kristen kay Taylor.Napapatayo naman si Taylor at saka itinuro ang stuffed toy na nasa kama niya."There. Kunin mo na at nang maihatid na kita sa kuwarto mo. Baka kanina ka pa hinahanap ng mama mo---"Bago paman makapagtapos sa pagsasalita si Taylor ay nakita niya ang pagtingil ni Kristen sa paglalakad, bagay na siyang ikinakunot ng noo ni Taylor."What's wrong? Is there any problem?" pagtatanong ni Taylor nang makita ang pag-aalala sa mukha ng bata."I forgot to tell mama that I already got home! Baka nag-aalala na 'yon," wika pa ni Kristen at saka tumakbo sa kama para kunin ang stuffed toy bago tumakbo papunta sa pintuan."Wait! I got you something here," natataranta namang pagsunod ni Tay
Rhea Kirstie's Point of ViewBahagya akong natigilan nang makita ang pamilyar na mukha sa hallway ng naturang floor na naroon ako. Si Taylor... nakatayo sa harapan ng condo unit ko.Shit!Alam niya na ba?Alam niya na bang... diyan ako nakatira?Pa'no nalang kapag nakita niyang lumabas si Kristen sa condo unit ko?Baka mabuking ako!"Kirstie?" nakakunot-noong wika niya na tila nagtataka, bagay na siyang nagpataka rin sa akin.So hindi niya alam na dito ako nakatira? Kung ganoon... anong ginagawa niya rito sa condo? At bakit nasa harapan siya ng condo unit ko?Nang akmang tatanungin ko na siya kung anong ginagawa niya rito ay siya namang pagsasalita niya, naunahan ako sa tanong ko."Anong ginagawa mo rito?" pagtatanong ni Taylor sa akin na siyang palihim na ikinamura ko.Kapag sasabihin kong dito ako nakatira, baka balikan niya ako. Kapag naman sinabing nagpunta lang ako ay alam kong maghihinala siya. Wala akong kaibigang nakatira sa condo na ito kaya alam kong magtataka siya.Napapaka
Third Person's Point of View"Why did you do that?" kaagad na kompronta ni Kirstie kay Edward nang makapasok sila sa condo unit. Alam ni Kirstie na sinadya iyon ni Edward, ang giyahin siya papunta sa condo unit niya kahit alam nitong nandoon ang ex niyang si Taylor na hindi naman lingid sa kaalaman nito ay iniiwasan niya."What do you mean why did I do that?" pagmamaang-maangan ni Edward na siyang ikinatitig ni Kirstie sa lalaki."You know what I mean, Edward. Bakit mo ginawa iyon? Pa'no nalang kapag bumalik siya rito? Pa'no kapag nakita niya si Kristen na lumabas dito sa condo ko? Pa'no kapag nakilala niya si Kristen? Pa'no kapag kukunin niya sa 'kin ang anak ko? Hindi ko makakayang mawala si Kristen sa tabi ko, Ed," natatarantang wika ni Kirstie.Seryosong tinitigan ni Edward si Kirstie at doon napapabuntong-hininga."Kirstie, hindi sa lahat ng pagkakataon at oras ay palagian kang umiiwas. Wala tayong magagawa kong ito na ang iginawad ng tadhana sa 'yo at sa inyo ni Kristen. Hindi m
[Yang, you already have your ticket for tonight's concert, do you?]From giving an outlook to my cafe's menu list, I shifted my gaze at my phone at the side of the menu. It was Rachel, one of my bestfriend, who called a minute ago.I pick up the phone and set it near my ear. "Wala," simpleng sagot ko.[What?!]Bahagya akong napapikit sa biglaang pagsigaw niya.[Bakit wala?]Ngumisi ako. "Kasi wala," pambabara ko.[Yang...] She sounded like she's threatening me for being sarcastic.Mukhang galit na yata ang bestfriend ko.I took out a soft chuckle. "Just kidding. Para kang tanga riyan. Naninigaw ka para lang sa ticket ng concert?"I can see her rolling her eyes off me. [Bakit nga wala?]It's my turn to roll my eyes, kahit hindi niya naman nakikita 'yon. "Kasi hindi ako bumili."[What?!]Nagsalubong ang kilay ko. "Rachel, don't shout over phone!" panininghal ko sa kaibigan.[Bakit hindi ka bumili?] pambabaliwala niya sa sigaw ko.Napairap ako. "I already told you, wala akong panahon sa
"Are you okay?"Napalingon ako sa dalawang kaibigan ko. They are all worried like hell.Nagpeke ako ng masiglang tawa. "Okay nga lang ako," pangungumbinsi ko sa kanila.They made a face."Yeah, right. You cried earlier while staring at your thick-faced, jerk ex-boyfriend. I can say you're totally okay," Rachel says sarcastically.Binatukan siya ni Allyson dahilan para samaan niya ng tingin ang huli."Ano? Nagsasabi lang ako ng totoo! Palagi niyang sinasabing nakamove on na siya pero ngayong nakita na niya ang putanginang ex niya, umiiyak siya!"Hello, nandito ako sa harap niyo!"At ikaw!" Tinuro ako ni Rachel. Nilapitan niya ako at mahinang hinampas. "Gaga ka! 'Wag mong ipakita sa kanya na umiiyak ka na naman dahil sa kanya, lalaki lang ulo no'n!""Tsh!"Pinanlakhan niya ako nang mata. "'Wag mo 'kong maungot-ungot diyan! Sinasabi ko sa 'yo, Rhea Kirstie, kapag umiyak ka pa sa harap ng putanginang lalaking 'yon, sasampalin kita ng paulit-ulit hanggang sa matauhan ka!"Binatukan siya ni
FlashbackRachel's debut is coming so soon. And I was invited, of course, I am one of her bestfriends. I was invited not just as a normal guest, but as one of her 18 candles.For a low class person like me, I was excited to attend an important, grand event like this. I have never imagined to be part of a grand event, all thanks to Rachel, she made my dream come true.Present at active ako sa lahat nang practice para sa cotillion. Gustong-gusto ko ang pakiramdam na isinasayaw ng labing-walong lalaki. Pakiramdam ko, isa narin ako sa nagbirthday.And today, the big day for all of us, especially to Rachel, I was crying like a fool. Hindi ako ang nagbirthday pero ako ang umiyak nang umiyak."Gaga!" Rachel jokingly hit me. She was all teary-eyed. "Kung makaiyak ka riyan, parang ikaw ang nagbirthday, ha?"Napanguso ako sa sinabi niya. "Bruha ka, kaya umiiyak ako ngayon kasi hindi ako makapaniwala na matanda ka na," pagbibiro ko sa kanya.Kaagad niya akong hinampas dahilan para magtawanan kam