บทที่ 4

สามปีต่อมา ณ จวนอ๋องหลี

วันนี้ที่จวนอ๋องหลีครึกครื้นเป็นอย่างมาก เหล่าคนรับใช้เข้าๆ ออกๆ บริเวณหน้าประตูแขวนโคมไฟสีแดงเอาไว้ มีผ้ามงคลพาดอยู่บนวงกบประตู พวกสาวใช้และเด็กรับใช้ต่างก็แต่งกายเนื่องในโอกาสอันน่ายินดีนี้ด้วยเช่นกัน ใบหน้าเปี่ยมล้นไปด้วยความสุข

พรุ่งนี้เป็นวันที่จวนอ๋องหลีจะรับพระชายารองเข้ามา ว่ากันตามหลักแล้วการที่พระชายารองเข้าจวนมาไม่ใช่เรื่องสูงส่งอะไร แต่นั่นเป็นถึงสตรีโฉมงามอันดับหนึ่งในต้าสุย และเป็นคนที่อยู่ในใจของท่านอ๋องเชียวนะ เอาใจพระชายารองก็เหมือนกับได้เอาใจท่านอ๋อง เหล่าคนรับใช้จึงพยายามทำงานให้ดีที่สุด

แน่นอนว่า พวกเขาลืมไปเลยว่าในจวนอ๋องยังมีพระชายาเอกอยู่

ในจวนอ๋องที่กว้างใหญ่ ทุกคนกำลังยุ่งทั้งภายในและภายนอกไม่มีใครสังเกตเห็นร่างกลมๆ เล็กๆ ที่อ้อมจากลานหลังมายังห้องครัวอย่างรวดเร็ว พวกมันม้วนตัวหลบอยู่ในพงหญ้าแล้วมองออกไปด้านนอก ข้างๆ ยังมีหนูสีเทาตัวอ้วนติดตามมาด้วย

“ไอ้หยา แย่แล้ว แย่แล้ว ไฟไหม้ห้องครัวแล้ว รีบมาดับไฟเร็วเข้า”

หญิงรับใช้วัยกลางคนที่ทำอาหารใบหน้าเปื้อนขี้เถ้า ในมือยังคงถือมีดทำครัวอยู่ พยายามพุ่งออกจากห้องครัวอย่างสุดกำลัง

ควันที่ลอยอยู่เหนือห้องครัวค่อยๆ ขยายวงกว้าง

หญิงรับใช้วัยกลางคนสำลักควันจนน้ำตาไหล คนรอบๆ ตัวกลับวิ่งวุ่น ไม่มีใครยินดีจะช่วยนางเลย ดวงตาของนางจึงเบิกกว้าง

ก่อนที่นางจะได้ตอบโต้ หนูอ้วนๆ กลมๆ ตัวหนึ่ง ก็ "ไถล" ลงมา แล้วเข้าไปอยู่ใต้กระโปรงอ้วนๆ ของนาง

สีหน้าของนางแลดูตื่นตระหนก กระโดดไปมาอยู่ที่เดิม

หลังจากที่หนูตัวนั้นเข้าไปในชุดของหญิงรับใช้วัยกลางคน ก็อ้าปาก "ฉึก" งับเข้าไปคำใหญ่

"ไอ้หยาคุณพระช่วย หนูกัดข้า ช่วยด้วย" นางเจ็บปวดจนโยนมีดทำครัวทิ้ง ไม่สนใจแล้วว่าจะขายหน้าหรือไม่ นางรีบชุดดึงของนางไว้

ในเวลานี้สาวใช้คนหนึ่งเดินผ่านมาพอดี หญิงรับใช้วัยกลางคนจึงคว้าตัวนางเอาไว้ ใบหน้าอวบอ้วนพลันพูดขึ้นอย่างชั่วร้าย "ไม่เห็นหรือว่าไฟไหม้ครัว ไปทำอะไรกันหมดถึงไม่รู้จักดับไฟ อีกอย่าง ทำไมที่นี่ถึงมีหนูเต็มไปหมด รีบไปเรียกคนมาจับหนูซะสิ"

สาวใช้ที่ถูกดึงสวมอาภรณ์สีชมพู แต่สีหน้ากลับขาวซีด จิตฟุ่งซ่านทำอะไรไม่ถูกราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง ทันทีที่ได้ยินคำว่าหนูคำนี้ ใบหน้าก็ดูแตกตื่นยิ่งกว่าเดิม "ป้าจาง พวกบ่าวไหนจะมีเวลามาสนใจครัวนี้ได้ ในห้องโถงใหญ่เต็มไปด้วยหนู พวกมันมากันเป็นฝูง ห้องตำราของท่านอ๋องก็ยิ่งมีมากขึ้นไปใหญ่ ทั้งยังกัดตำราพิชัยสงครามเล่มโปรดของท่านอ๋องจนเสียหายอีก ท่านอ๋องโมโหมาก ตอนนี้คนรับใช้ทั่วทั้งจวนอ๋องต่างก็ง่วนอยู่กับการไล่หนู ท่านจัดการเอาเองเถิด ข้าไปล่ะ"

สาวใช้คนนั้นสลัดตัวออกจากป้าจาง ยกกระโปรงขึ้นแล้วก็วิ่งออกไปทันที

"นี่ กลับมานะ กลับมา" ป้าจางเจ็บปวดมากเสียจนหน้าบูดบึ้ง จะจัดการหนูที่เหมือนกับวิญญาณที่อยู่ในชุดนี้ได้อย่างไร

ถูกกัดลงไปอีกครั้ง เสียงกรีดร้องของป้าจางดังลอยขึ้นเหนือจวนอ๋อง

"ไอ้หยา โอ้สวรรค์ ข้าเจ็บจะตายอยู่แล้ว"

เรือนชั้นในยุ่งวุ่นวาย เละเทะ โกลาหลไปหมด เสียงกรีดร้องทุกแบบดังขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ในห้องโถงใหญ่ สีหน้าของฉู่อี้หานแลดูมืดหม่น ราวกับจะมีน้ำหยดออกมา บนใบหน้าอันหล่อเหลาที่ดูร้ายกาจเปื้อนจุดหมึกเล็กน้อย บริเวณโดยรอบมีเสียงดังอึกทึกวุ่นวาย ไก่ตัวใหญ่จากลานด้านหลังบินออกมาแล้ว หนูสองสามตัวที่อยู่ด้านหลังก็วิ่งไล่ตามมาอย่างไม่ลดละ ไก่ตัวใหญ่ก็ส่งเสียงร้องออกมา ผู้ที่ถูกไล่ตามไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากวิ่งเวียนวนอยู่รอบตัวฉู่อี้หาน

สีหน้าของฉู่อี้หานมืดหม่นจนถึงที่สุด

ทันทีที่โบกมือ ก็สลัดหนูออกไปได้หนึ่งตัว ใบหน้าของฉู่อี้หานเต็มไปด้วยความรังเกียจ จึงหลับตาลง พินิจพิเคราะห์ สัมผัสได้ถึงความกลัวเล็กน้อยจริงๆ

เขากลัวหนู นี่เป็นความลับที่ไม่มีผู้ใดล่วงรู้

"มั่วอี นี่มันเรื่องอันใดกันแน่ รีบไล่ไก่ตัวใหญ่กับหนูพวกนี้ออกไปซะ"

"พ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง กระหม่อมจะไล่พวกมันออกไปเดี๋ยวนี้"

ในมือของมั่วอีถือกระต่ายตัวนึงเอาไว้อยู่ พอได้ยินฉู่อี้หานตะโกนเรียกเขา ก็รีบเข้ามาจับไก่ มือดันลื่น กระต่ายที่อยู่ในมือพลันกระโดดพุ่งไปหาฉู่อี้หานในทันที

"ท่านอ๋อง" มั่วอีตื่นตระหนก เห็นเพียงกระต่ายตัวนั้นตกใจกลัวจนพุ่งไปกัดฉู่อี้หาน

ความเจ็บปวดแผ่ซ่านออกมา ฉู่อี้หานโมโหจนถึงขีดสุด จึงโบกฝ่ามือสะบัดออกไป ทุกๆ คน หนู และไก่ล้วนถูกพัดกระเด็นออกไป

"ท่านอ๋อง"

มั่วอีวิตกกังวล ในสายตาของคนภายนอกทักษะการต่อสู้ของท่านอ๋องเหลือเพียงครึ่งเดียว เป็นไปไม่ได้ที่จะมีกำลังภายในแข็งแกร่งเช่นนี้ หลายปีมานี้เสแสร้งอย่างระมัดระวังอย่างดี ไม่คิดว่าจะถูกฝูงหนูทำเสียเรื่องจนได้

อยู่ดีๆ เหตุใดถึงได้มีหนูมาสร้างความโกลาหลได้

พรุ่งนี้จวนอ๋องจะรับพระชายารองเข้ามาแล้ว วันนี้ยังเกิดเหตุวุ่นวายขึ้นอีก โคมไฟที่แขวนอยู่ก็ร่วงหล่นลงมา ผ้ามงคลฉีกขาดเป็นเสี่ยง

มองดูความโกลาหลวุ่นวายในจวนอ๋องหลี มั่วอีพลันกระตุกมุมปาก

เป็นไปได้หรือไม่ว่า คุณหนูจวนกั๋วกงผู้นั้นจะชงกับจวนอ๋องด้วย

สามปีก่อนคุณหนูใหญ่ตระกูลซูได้ก่อความวุ่นวายในจวนอ๋อง นี่มีคุณรองตระกูลซูที่เรียกหนูได้มาอีกคนแล้วหรือ