X ---- "The History" I read out loud the title of the book I'm looking at. Kinuha ko iyon at sinuri. Its brown cover is slightly shattered, maalikabok rin kaya halatang luma na. "Hija, gusto mo ba iyan?" tanong ng matandang babaeng nagtitinda. Mabilis kong binaba ang hawak na libro. Ngumiti at umiling sa matanda. Wala rin naman akong pambayad kahit na kuryuso ako sa laman noon. Nasaan na ba si Jiro? Kasalukuyang nasa bayan ulit kami, naglilibot libot. Ito lang ang madalas naming gawin. Napansin ko na lang na wala na siya sa unahan ko nang na-enganyo katitingin sa mga xena. "Sayo na 'yan, hija. Wala rin naman may interesado sa libro na 'yan." tipid siyang ngumiti sa akin. Naiilang akong ngumiti at nagdadalawang-isip kung tatanggapin iyon. Talagang kuryuso ako sa laman ng libro dahil wala akong matandaan tungkol sa lugar na ito ni katiting. "Kuhanin mo na, walang bayad." nilagay niya na iyon sa supot at kinuha niya ang kamay ko para ibigay iyon. Bahagya akong nahiya pero sa huli
A day has passed and nothing new in my daily routine. Lumipas ang oras at dumating ang hapon na wala akong ibang ginawa kundi ang magkulong sa aking silid. Jiro and I had no plans so I have nothing to do. I decided to go out and saw Ahyem sitting in front of the table. "Magandang hapon, Ahyem. May kailangan po ba kayong gawin ngayon? Pwede niyo naman po iutos sa akin." I asked suggestively. Namumungay ang mata niyang pinanood ako at ngumiti. "May problema po ba?" tanong ko nang natagalan ang tingin niya sa akin. She shook her head and smiled again. "Wala, hija." aniya Naglakad siya papalapit sa lamesa at may tinurong basket na nakabalot sa tela. "Ipapadala ko sana ito sa bahay ni Ravus. Maaaring naroon siya ngayon pero baka nasa uno de torre. Pwede naman iiwan na lang ito sa loob ng bahay niya dahil ang alam ko ay bukas iyon palagi." nalaman ko na mabigat iyon nang tinangkang buhatin ni Ahyem. I quickly took the basket from her hold. Mabigat siya ngunit hindi naman gaano. Sin
X ---- Vera's words clouded my mind at hindi iyon naalis sa aking isipan simula pa kagabi. Kinabukasan ay wala akong gana. Staring blankly at the ceiling with clouded thoughts, I can't find the energy to rise from bed. Pinipilit ko ang sarili na mag-isip ng magagandang bagay. Forcing myself to think positively dahil malapit na ang araw na makakalabas ako ng Voreios. At last, if I succeed to get my memories back, makakabalik na ako sa totoong pinanggalingan. Hindi ako gigising sa bawat araw nang walang alam sa sarili. But what's wrong? Bakit parang may pumipigil sa aking para maging masaya sa kaisipang makakauwi na ako? I'm not just feeling confused. I'm also feeling worried and guilt about something I'm not aware of. "Shit." I cursed softly. I need to know... I want to talk to Vera. Her words are too much for me to be ignored. I don't think I'll be able to leave peacefully here without knowing the harm they could get for helping me. But how? Pinilit kong bumangon at tumayo gali
X ---- Walang silbi rin pala ang pagpipigil ko kanina ngayong nandito mismo sila at sumunod sa amin. Yes. The four bastards are here. I know it's them. It's their presence. Luminga-linga si Jiro sa paligid tila naguguluhan sa akin samantalang nanatili akong kalmado at mas pinakiramdaman ang paligid. Mula sa hangin ay lumitaw ang apat na anyo. Mayroon sa likod ng puno, isa sa sangay at isa pa na nakasandal sa katawan ng puno. Habang ang isa pa ay ilang hakbang lang ang layo sa aking harapan. Naramdaman ko ang pagkakahigpit ng hawak ni Jiro sa akin at mas lalong nagtago sa aking likod. Hindi ko alam kung bakit hindi ako kinakabahan. Nanatiling madilim ang ekspresyon na binibigay ko sa kanila. "Anong kailangan niyo?" I asked coldly. Ang lalaki sa aking harapan ay ang nagsalita kanina sa bayan. Ang kanyang mga mata ay may tingin na nangungutya at may mayabang na ngising nakapaskil sa kanyang mukha. "Hindi ko gusto ang tingin na binigay mo sa akin kanina..." Hindi ako natinag sa si
X ---- "Ahyem, can you tell me about the other bloodineans?" walang paligoy ligoy na tanong ko. Kasalukuyan kaming nasa tabi nag ilog, nilalabhan ang mga damit na ginamit. Kaming dalawa lang ni Ahyem dahil si Jiro ay nakikipaglaro sa kanyang mga kaibigan. Natigil siya sa pagkusot ng damit. Bumaling siya sa akin at mukhang hindi nagulat sa tanong ko. "I'm sorry. I'm just badly curious." pagpapaumanhin ko. She sighed. Nagpatuloy siya sa paglalaba at gano'n din ang ginawa ko ngunit naghintay pa rin sa kanyang sagot. "The other three bloodineans: Notos, Anatoli and Dytika. We're at North, Anatoli at East, Dytika at West, and Notos at South. The largest group of land is Quadcintus, at the center." Doon ay mas naging malinaw sa aking isipan ang itsura ng mundong ito. Pero nanatili akong tahimik at mas tinuon ang atensyon sa pakikinig. "Anatoli is much like Voreios about the system and culture. Our past leaders managed to form an alliance between the two bloodineans and we're
X ---- I was bothered the whole night kaya hindi maganda ang tulog ko. Tinanghali ako ng gising dahil sa puyat. Ako lang mag-isa sa bahay. Kinuha ko ang piraso ng papel na nakapatong sa mesa. 'May kinailangan lang akong puntahan, Sithya. Si Jiro ay kasama ang kanyang mga kaibigan. Mayroon akong hinandang pagkain sa mesa, kumain ka agad pagkagising mo.- Gilya' Ngumiti ako. Inalis ko ang tumatakip sa mesa at nakita ang tinutukoy ni Ahyem na hinandang pagkain para sa akin. After I finished eating, I quickly took a bath. Tinitigan ko ang aking sarili sa salamin. Somehow, I'm getting used to what I'm seeing to myself even though I still don't remember a thing. Hindi kagaya nang una na parang hindi ko kilala ang sarili. Nang matapos ay nagpasya akong kunin ang mga nilabhan na damit na nakasampay sa labas. Tanghali na at mataas ang tirik ng araw kaya medyo mahapdi iyon sa balat. Buti na lang ay hindi mainit ang simoy ng hangin. While doing so, the wind brushed my skin harshly like so
X ---- "No. You should all go. Ayos lang ako rito. I'll just sleep all day, don't worry." May plano sila ngayon na pumunta sa cliff kagaya nang nakagawian ngunit ngayon ay ginusto kong magpaiwan. I encouraged Jiro with a smile. May pag-aalinlangan man sa kanyang mga mata ay pinabayaan niya na ako sa aking gusto. Lumabas na siya at paniguradong pinaalam ki Ahyem ang desisyon ko. Agad niya akong binisita sa kwarto at kagaya ni Jiro, sinabi ko ang makapagpapanatag sa kanya. Ngpapasalamat ako na hindi na sila nagpumilit. Ako ang nagpilit sa kanila na tumuloy sa kanilang plano dahil maayos naman akong mag-isa rito. "We should go. Tanghali na." rinig kong sinabi ni Ahyem. "Where's your Aya, Jiro?" Kumalabog ng malakas ang aking dibdib nang narinig ang malalim na boses ni Ravus. I shut my eyes tightly not knowing what to do. "Hindi raw sasama ngayon, Ayo dahil gusto niyang magpahinga ngayong araw." There's a silence for a few seconds. "Alright." malamig niyang sinabi. Ilang minuto
X ---- "What do you want?" Vera asked coldly. "Good morning too," he smirked. In a swift move, nakababa kaagad siya ng walang kahirap hirap. When his feet landed on the ground, he stood straight and his sight went to us. His eyes... are so dark. There is a heavy aura surrounding him. Nagsimula siyang humakbang papalapit sa amin, kuryuso man at may bahid ng takot akong nararamdaman ay nagawa kong suriin ang lalaki. With his sleevelss cardigan reached down to his high hessian, halata ang pagkakadepina ng kanyang katawan. Wala siyang suot na panloob kaya ang malalalim na mga guhit sa kanyang dibdib ay kitang kita. Umangat ang aking tingin sa kanyang mukha. Goosebumps rose on my arms as I met his dark eyes piercing through me. Bakas ang kuryoso sa kanyang mga mata. His dark hair is long enough until his broad shoulders. Everything on him is dark especially his eyes. When I looked at him for more than a second, it's like I went to another dimension. His face is expressing grimness