The Guardian

Chapter 1

"...keep my son... safe. His name... his name is..."

Napamulagat ako ng mga mata ng di oras.

Kriiing! Naunahan ko pa ang alarm clock ko. Kahit malakas na ang tunog nito, napatulala muna ako sa aking kisame bago ko nga nilingon ito at pinatay. Unti-unti akong bumangon sa aking kawayan na kama at pagkaupo, napatulala na naman ako, puno ng alala ang mga mata.

Hindi niya nabanggit ang pangalan niya. Paano ko siya mahahanap?

Napalingon ako sa maliit na mesa na katabi lang ng kama ko kung saan nakapatong ang alarm clock ko, at ang isa pang bagay na maaaring maging daan para mahanap ko nga ang taong tinutukoy niya.

Napatingin muli ako sa orasan at bahagyang nagulat na ilang minuto na ang lumipas kaya agad akong bumangon para pumunta sa banyo at maligo. Pagkatapos, nagbihis ako ng kaswal na damit na panglabas at lumabas sa aking maliit na bahay kubo na gawa sa mga pinagtagpi-tagpi na kahoy at yero at kinandado ang pinto nito.

Masyado pang maaga para maghintay ng jeep para makapunta sa aking pupuntahan kaya naglakad na lang ako. Maganda ito para makapag ehersisyo rin ako. Pero wala pang 10 minuto, narating ko rin ang town, ang Barangay Dyes. Ilang kilometro rin ang layo nito galing sa Barangay Tres pero kung bakit ko narating iyon ng 10 minuto lang, isa yun sa mga kakayahan ko bilang isang beast.

Naglalakad ako ngayon sa tabi ng daan at may ilang mga taong nag-eehersisyo na nadadaanan ko at palagi lang nila akong nilalampasan kahit sinabi ko na nga na isa akong beast. Sa ngayon, mukha akong tao na may mahaba at makapal na itim na buhok na hanggang beywang ang haba at sa sobrang kapal nito, hindi ko siya maitali at minsan hindi ko na sinusuklay. Madalas akong tignan sa kakaiba kong buhok kaya minsan nagsusuot ako ng cap. Hindi man siya natatago dahil sa haba pero para na rin sa hindi nila ako mahalata.

Pagkarating ko sa aking destinasyon, sa harap ng isang building na may nakalagay na pangalan na hindi umiilaw sa ngayon dahil nakasarado pa ito, agad akong pumunta sa likod at kumatok muna sa pinto nito.

May bumukas na maliit na butas mula sa pinto at may nagpakitang dalawang mata. Ngumiti lang ako at kumaway pa sa kanya.

"Good morning Ma'am," bati ko sa kanya.

Sinara niya muna ang butas na iyon bago binuksan ang pinto sabay nagpakita sa akin si Ma'am.

"Good morning din sa iyo Xania," bati niya pabalik sa akin. "Masyado ka atang napaaga ngayon."

"Para sa trabaho lang Ma'am," sagot ko naman.

"Tara pasok," alok niya. "Mabuti yan para makatulong ka sa pag-aayos ng mga ilang kagamitan dito sa kusina at sa dining area."

Pumasok naman ako at nakita agad ang isa kong katrabaho na may tinitignan sa isang karton. Napatingin siya sa akin pagkapasok ko.

"Ah, good morning Xania," bati niya sa akin.

"Morning Axton," bati ko naman sa kanya.

"Napaaga ka ngayon."

"Oo na. Nasabi na yan ni Ma'am."

"Bakit ba ganun? May kailangan ka bang gawin dito ng ganito kaaga?" mga tanong niya.

"Hindi ba pwedeng dahil gusto ko lang tumulong ngayon Axton?" sagot ko naman sa kanya.

"Haha," tawa niya. "It's unusual for you Xania kaya nakakapagtaka talaga."

"Anong sinasabi mo diyang 'unusual'? Huwag mo nga akong englishin Axton. Ang hirap na nga sabihin pangalan mo, English-englishin mo pa ako."

"Ito talaga si Xania," sabi niya sabay biglang pinatong ang kamay niya sa buhok ko at ginulo ito. Siya lang ata ang nilalang na kayang gawin yun sa makapal kong buhok na hindi nagdududa man lang na hawakan ito. Siguro dahil sa isa sa mga abilidad niya bilang isang beast. Tibay kamay niyan kaya siya ang tagabuhat ng mga mabibigat na bagay dito. At kahit kuya ko siya, hindi ko siya tinatawag na kuya kasi ayaw niya raw eh.

"Oh my gash Xania bells!" sigaw bigla ng isang boses na kinagulat ko.

Bago ko pa makilala kung sino, nayakap na niya ako ng marami niyang kamay at agad din siyang humiwalay.

"You're finally here!" masaya niyang ngiti sa akin.

"Ah good morning Ate Willow," ngiti ko na lang sa kanya.

"Oo nga pala noh. Madaling araw pa lang ngayon," sabay tumingin siya sa relo na nakasuot sa isa sa anim niyang mga kamay.

Oo hindi kayo nagkakamali ng basa. May anim siyang braso at kamay ngayon na nakalabas, ang dalawa ay nakahawak sa beywang niya, ang dalawa may hawak na baso at plato, ang isa niyang kanang kamay ay nakabuhat sa isang kahon habang ang isa niyang kaliwang kamay ay kung saan nakasuot ang relo at doon niya tinitignan ang oras.

"Uhm Ate Willow..." pangamba kong sabi. "...yung kahon baka..."

Nasimulan mawalan ng balanse ang isa niyang kamay kaya...

“Woah…”

"Ate Willow!" panik ko at handa na sanang kunin ang kahon pero tumigil din ito bigla sa ere dahil may mga baging na nakahawak rito.

"Ingat ka kasi Ate Willow," sabi ng nagsalita sabay binalik ang kahon sa dalawang kamay ni Ate Willow gamit ang mga baging na iyon. "Ang clumsy mo talaga paminsan-minsan."

"Huhu thanks Yune," sabi ni Ate Willow.

"Morning Yune," bati ko naman.

Napatingin siya kung saan ako nakatayo at biglang umukit ang ngiti sa labi niya.

"Ate Xania andyan ka na pala," saya niyang sabi sabay binigyan din ako ng yakap. "Good morning!"

Hay, parehas talaga sila ni Ate Willow.

"Aray!" angal bigla ni Yune at humiwalay agad sa akin.

"Ayan kasi. Sinabihan na nga kita eh," sabi ko naman.

"Ano ba yan. Ang prickly mo talaga Ate Xania," sabi niya habang tinitignan niya ang kanyang mga braso. "Buti na lang at hawak ng mga baging ko ngayon ang mga eco bag na pinambili ko kundi nasugatan din sila."

"At least natuto ka na rin," sabi ko naman.

"Yune, nabili mo na ba lahat ng kulang na ingredients?" tanong ng isang boses sabay nagpakita siya sa pinto.

"Ate Oriana," sabi naman ni Yune. "Paano mo nalaman na nandito na ako?"

She suddenly slithered her snake tongue. "I sensed you."

"Ah oo nga pala," ngiti ni Yune.

"At pati na rin si Xania," sabay tumingin siya sa akin. "Morning," bati niya.

"Morning Ate Oriana," bati ko pabalik.

"Tara na Yune," utos ni Ate Oriana. "Marami pa tayong kailangan lutuin."

"Susunod na Ate," sagot ni Yune. "Sige usap na lang tayo pagkatapos."

"Sige Yune," ngiti ni Ate Willow. "Good luck."

"Sige Ate mauna na ako," ako naman ang nagpapaalam. "Check ko lang sa dining area kung—"

"Xania!" sigaw bigla ng isang boses sabay may dumating na tumatakbo at napatigil sa pintuan na humihingal.

"Iris," sabi ko naman.

"O ano na naman yan hah?" tanong ni Ate Willow. "May nabasag na naman ba kayo na plato o baso diyan ni Lizar? Ay kayong dalawa talaga—"

"Wala Ate Willow," sagot naman ni Iris. "Basta kailangan ko lang si Xania ngayon."

"Bakit?" tanong ko naman.

"Basta halika," sabay hila ng kamay ko.

Nakarating kami sa dining area ng di oras at pagkarating nga namin,

"O kita mo na," sabi ni Iris habang pinapakita sa akin ang nangyayari.

Hindi ko maipaliwanag kung anong mararamdaman ko eh sa nakikita ko lang naman ngayon, nakatayo sa kisame si Lizar ngayon. Anong bago?

"O tapos? Anong gusto mong gawin ko?" tanong ko.

"Pababain mo nga siya diyan Xania gamit ng mga quills mo," sabi naman ni Iris.

"Madaya ka talaga Iris," reklamo ni Lizar. "Bawal magtawag ng kasama."

"Heh tumahimik ka," galit niyang saad sa kanya at biglang tinapunan niya siya ng malalagkit na tinatawag niya na frebbles na galing sa kanyang leeg.

"Ops," sabay ilag ni Lizar habang nakasabit sa kisame. "Miss me," loko niyang sagot.

"Eish. Bwiset. Makita mo talaga Lizar pag nakababa ka diyan," banta ni Iris sa kanya. Para talaga silang mga bata kahit halos kasing edad ko lang sila.

"Sige na Xania," pagmamakaawa ni Iris sa akin. "Atakihin mo na kasi siya ng quills para bumaba na siya at hindi ako mapilitang magtapon ng mga frebbles sa kanya. Nadudumihan yung kisame eh."

Napabuntong hininga naman ako sa inasta niya. "Hindi ba si Lizar din naman ang maglilinis ng mga yan?" sabi ko naman.

"Ano siya sinuswerte?" sagot naman ni Lizar mula sa kisame. "Wala naman akong sinabi na gumamit siya ng frebbles para pababain lang ako rito. Kasalanan niya yan kaya siya ang mapapagalitan ni Ma'am Safira."

"O di ba? Nakakainis. Sarap irggh," galit na saad ni Iris sabay ang kanyang malambot na buhok na parang ulap ay nagiging itim na parang may bagyong paparating dahil sa galit.

Napabuntong hininga na lang ako at ginawa nga ang gusto ni Iris. Baka umulan ng di oras dito sa loob ng café. Kinontrol ko ang buhok ko para umatake ng quills kung saan si Lizar.

"Uy sandali!" sabay umilag siya sa mga atake ko. "Ang daya mo talaga Iris. Ang sakit kaya ng mga quills ni Xania."

"Bakit kasi hindi ka na lang bumaba?" ako naman ang nagtanong. "Malapit na magbukas ang shop."

"Si Iris kasi eh," reklamo niya.

Ting, ting, ting! Clang, clang, clang!

"Woah," nawawalan na siya ng balance sa kisame pero hindi pa rin siya nahulog. "Xania naman eh."

Ginamit ko naman sa kanya ang mga matutulis kong feathers pero nailagan niya rin.

"Ano bababa ka o..." sumeryoso ako ng titig sa kanya. "...tatawagin ko si Ma'am?"

Nang gawin ko iyon, parehas nagulat ang dalawa.

"Huwag Xania," sabi naman nitong katabi kong si Iris. "Kaya nga ikaw tinawag ko eh."

"O eto na. Sheesh," sabi naman ni Lizar at tumalon nga siya pababa sa sahig. "Ang scary mo paminsan-minsan."

Nakahinga na lang ako ng maluwang at lumingon sa cashier.

"Geoffrey," tawag ko sa kanya kaya tumingin siya sa akin na poker face na mukha.

"Alam kong busy ka sa pagbibilang ng pera pero pwedeng favor?" pakiusap ko na lang sa kanya.

Binalikan niya muna ako ng tingin bago tumingin sa kisame at walang sabi-sabi na kahit wala pa akong sinasabi kung ano ang pabor, biglang umilaw ng pula ang crystal sa kanyang noo at kinontrol nga ang mga quills at feathers na naiwan sa kisame at nahulog ito sa sahig.

"Hindi ko na kokontrolin yung mga frebbles," tipid na sabi ni Geof at bumalik sa kanyang gawain.

"Okay lang. Kasalanan naman nitong dalawa eh," sagot ko sabay nilingon si Lizar. "O habang may oras pa Lizar, gawin mo na trabaho mo bago pa makita yan ni Ma'am."

"Pssh kaya nga ako nasa kisame kanina dahil naglilinis ako," sagot ni Lizar. "Bakit hindi si Iris ang gumawa?"

"Hoy for your info, hindi ako ang beast na may ability na makaakyat sa kisame," sagot naman ni Iris. "Kung hindi ka lang sana nang hamon kanina eh di walang frebbles ngayon diyan sa kisame."

"Gawin mo na lang Lizar," sabi ko naman para tumigil na ang bangayan nila. "Hayaan niyo. Tutulong din ako."

They paused at their place at biglang kumapit sa braso ko si Iris.

"Buti pa si Xania ang bait-bait," malambing na sabi ni Iris. "Hindi tulad ng isang to na walang modo."

"Ay ewan ko sa inyong mga babae," sagot na lang ni Lizar sabay kumuha ng isang timba ng tubig na may brush at tumalon mula sa sahig para kumapit ang mga paa sa kisame kung saan may mga frebbles. Agad naman akong umatake ng isang fish scale sa dingding na katabi niya para pagsabitan ng timba ng tubig.

"You're welcome," sabi ko na lang.

"Oo na. Thank you," labas sa ilong na sagot naman ni Lizar.

Napangiti na lang ako at tumulong sa mga kailangang gawin sa loob ng dining area. Si Iris ang nagpupunas ng mga upuan at lamesa habang ako ay nag-mo-mop ng sahig.

Mabuti na lang at natapos din namin ang kailangang gawin sa dining area nang,

"Okay. 10 minutes na lang bago tayo magbukas," sabi bigla ni Ma'am kaya kami napatingin sa kanya. "Good job sa inyo guys."

"Ma'am Safira," ngiti ni Lizar at sa saya, tumalon siya mula sa kisame hawak-hawak ang timba habang lumalapit kay Ma'am. "Kung sinabi mong good job, ibig sabihin may raise ako Ma'am?"

Hay ito talaga si Lizar. Binalikan lang siya ng poker face ni Ma'am.

"Tingin mo hindi ko nabalitaan ang nangyari kanina?" tanong ni Ma'am sa kanya na ikinatigil niya ng di oras. "Kung tutuusin nga, dapat babawasan ko ang sweldo mo dahil doon," seryosong sabi ni Ma'am.

"Ala Ma'am huwag namang ganyan. Hindi na mauulit yun," pagmamakaawa ni Lizar.

"Buti nga sayo," bulong ni Iris dito sa tabi ko.

"Ikaw rin Iris," sabi naman bigla ni Ma'am kaya nagulat si Iris.

"Ano Ma'am?!" gulat na saad niya.

"Balita ko rin ang tungkol sa mga frebbles sa kisame," sabi ni Ma'am. "Di ba sabi ko mag-iingat kayo sa paggamit ng mga tails niyo?"

Nanghinayang ang dalawa. "Opo Ma'am Safira," sagot ng dalawa.

Naglabas na lang ng buntong hininga si Ma'am. "Pero dahil sa nalinis niyo at naayos niyo naman ang kailangang gawin dito sa dining area sa tamang oras, hindi ko babawasan sweldo niyo."

Agad umukit ang saya sa kanilang mukha dahil sa magandang balita.

"Pero wala pa rin kayong raise," sabi naman agad ni Ma'am na pinanghinayang din ng dalawa.

"Sige na. Magsipalit na kayong tatlo," utos ni Ma'am sa amin. "Magbubukas na tayo mayamaya."

"Opo Ma'am," sagot naming tatlo at inayos muna ang mga kagamitan na ginamit namin at naglakad papunta sa locker.

"Kasalanan mo ito eh Lizar," reklamo ni Iris habang naglalakad kami.

"Ako na naman. Palagi na lang ako," sagot naman ni Lizar.

"Bakit totoo naman ah. Nanahimik akong ginagawa ang trabaho ko tapos bigla ka na lang mag-aalok makipaglaro na parang bata."

"Eh pumayag ka naman. Saka sinong mas mukhang bata sa atin dito hah?" asar ni Lizar.

Halata ang galit sa buhok ni Iris. "Anong sinabi mo?" tinging masama ni Iris kay Lizar.

"O yan na naman kayo," sabi ko naman para tumigil na silang dalawa. "Huwag nga kayo puro away. May trabaho pa tayo o."

"Hmph," sabay umiwas sila ng tingin sa isa't isa habang pumasok naman sa girl's locker room si Iris at sa boy's locker room si Lizar. Itong dalawa talaga. Parati na lang ganito. Sila pa naman ang lagi kong kasama sa dining area.

Pagkapasok ko sa locker room, nagpalit ako kasama si Iris ng uniform namin para sa trabaho. Lumabas kami sa locker room na nakasuot ng mga maid uniforms habang si Lizar naman ay parang butler.

"Okay handa na ba lahat?" tanong ni Ma'am sa amin habang naka-assemble muna kami rito sa dining area at iniwan ang kanya-kanya naming trabaho.

Si Yune at si Ate Oriana ay sa kitchen at parehas silang nakasuot ngayon ng apron. Pati rin si Ate Willow naka apron pero sa dish washing area siya. Si Axton naman ay naka puti na t-shirt at jeans na pants at nakasuot ng asul na cap. Si Geoffrey naman ay nakasuot rin na parang kay Lizar kahit sa counter lang siya most of the time at kaming natirang tatlo; Iris, Lizar at ako ay sa dining area.

"Mukhang handa na," sabi ni Ma'am habang tumitingin sa kanyang relo na ilang minuto na lang at mag-aalas otso (8) na. Pati rin siya ay nakasuot na parang maid uniform pero ibang-iba sa amin ni Iris for being the manager. Mas mukhang professional sa kanya.

"Tayo ay magbubukas in 3... 2... 1... hit it Geoffrey!"

Bzzt! Kahit malayo si Geoffrey sa switch, ginamit niya muli ang crystal ng ulo niya para i-on ang ilaw ng pangalan ng café namin.

Hounded Pastry Café

Kling, kling! Tunog ng chimes pagkabukas ng pinto ng café signaling na may pumasok na customer.

"Magandang umaga po sa inyo, Sir," bati naming tatlo ni Lizar, Iris at ako ng ngiti sabay yumuko bilang respeto.

"Hayaan niyo pong igabay ko po kayo sa inyong mauupuan," ngiting sabi ni Iris at masaya namang sumunod ang customer.

Nang may pumasok na babae, binate rin namin siya at si Lizar naman ang nagsalita.

"Sundan niyo lang po ako Ma'am para maigabay ko po kayo sa iyong mauupuan," ngiti niya habang inaalukan siya ng kamay. Wala namang sabi-sabi na sumunod ang babae at kita pa ang pamumula sa kanyang mukha sa ginawa ni Lizar.

Napangiti na lang ako habang pinapanuod ang dalawa. Kahit para silang mga bata tuwing nag-aayos kami, nagagawa naman nilang maging propesyonal tuwing trabaho.

Okay, ako rin! Pagbubutihin ko!

Continued...